Ναυσικά Ιι
ΣΤΙΧΟΙ Ναυσικά Ιι
Όνειρο δεν είναι΄
Αχόρταγα μέλη στις ακτές της Σχερίας
Στη φιλόξενη πλευρά των βλεφάρων τη φαγωμένη
απ΄το τραγούδι.
Σαν τρόπαια στήνεις.
Ή να πληρώνεις ναύλα γι΄άγνωστο ταξίδι.
Ο ήχος ακόμη στα έγκατα της νύχτας
Κι ύστερα χάνεται στα ήσυχα κλαδιά
Λες κι είν΄αυτός ο μόνος τρόπος
Να πάρει μπρος η σκοτεινή αφή
Της μέρας που ξημερώνει
Τα χέρια μου στραγγίζουν σκιές
Καθώς το φως τινάζεται απ΄τον θάνατο στον ύπνο.
Αχόρταγα μέλη στις ακτές της Σχερίας
Στη φιλόξενη πλευρά των βλεφάρων τη φαγωμένη
απ΄το τραγούδι.
Σαν τρόπαια στήνεις.
Ή να πληρώνεις ναύλα γι΄άγνωστο ταξίδι.
Ο ήχος ακόμη στα έγκατα της νύχτας
Κι ύστερα χάνεται στα ήσυχα κλαδιά
Λες κι είν΄αυτός ο μόνος τρόπος
Να πάρει μπρος η σκοτεινή αφή
Της μέρας που ξημερώνει
Τα χέρια μου στραγγίζουν σκιές
Καθώς το φως τινάζεται απ΄τον θάνατο στον ύπνο.
Τόσο κοντά, αρχή και τέλος.
Κι ας περισσεύει θάλασσα σε τούτο δω τον τόπο.
Στίχοι για το τραγούδι Ναυσικά Ιι του έτους σε στίχους Νανά Παπαδάκη και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .