Ένα πλοίο η Ρεβέκκα – 1997
ΣΤΙΧΟΙ Ένα πλοίο η Ρεβέκκα – 1997
Ένα απόγευμα στη Λήμνο
μιαν αυγή στο Σούνιο
άκουσα της γης τον ύμνο
στον καυτό Ιούνιο.
μιαν αυγή στο Σούνιο
άκουσα της γης τον ύμνο
στον καυτό Ιούνιο.
Ήταν τότε μια γυναίκα
που `τρωγε γαρίφαλα
κι ένα πλοίο η Ρεβέκκα
με ψηλά τα ύφαλα.
Και ο πλοίαρχος με κιάλια
τις κολόνες θαύμαζε
και τριγύρω στ’ ακρογιάλια
ο νοτιάς του κραύγαζε:
“Μην την πάρεις τη γυναίκα
για γυναίκα σου
μείνε ζωντανός στο πλοίο
στη Ρεβέκκα σου”.
Κι όταν χάθηκαν τα’ αηδόνια
κι ο νοτιάς σταμάτησε
ήρθε ο βοριάς με χιόνια
κι όλα τα τραυμάτισε.
Η γυναίκα η αρχαία
βγήκε τότε μόνη της
πιο σκληρή και πιο ωραία
στο ψηλό μπαλκόνι της.
(Άνθρωπε που όλο ελπίζεις
στα μεγάλα μπάρκα σου
τους θεούς όταν αγγίζεις
κλέβουνε τη σάρκα σου).
Στίχοι για το τραγούδι Ένα πλοίο η Ρεβέκκα – 1997 Ανδρέας Καρακότας του έτους σε στίχους Μιχάλης Μπουρμπούλης και σύνθεση Στάμος Σέμσης από το album Γενναίοι έρωτες.