Ανεπίδωτο γράμμα
ΣΤΙΧΟΙ Ανεπίδωτο γράμμα
Όταν με βλέπεις να πνίγομαι στην ανυπαρξία
να με παίρνεις ταξίδι, στο δικό μας ουρανό.
να με παίρνεις ταξίδι, στο δικό μας ουρανό.
Να με κάνεις βόλτα με το ποδήλατο, σε μυστικά μονοπάτια
κι όταν κόβεται η ανάσα στην ανηφοριά
να ξαπλώνουμε πάνω σε μοσχοβολιστό χαμομήλι
και να κοιτάζουμε τα σύννεφα.
Να με χαϊδεύει η ανάσα σου
και να κοκκινίζω σαν έφηβος, στο πρώτο σκίρτημα
κι έπειτα να γίνεσαι η γη που με δέχεται σα σπόρο
για να φυτρώσω μέσα της, χωρίς να φοβάμαι
όταν πετάς σα μέλισσα σε άλλα άνθη.
Να με κρατάει ζωντανό η ανάμνηση
ότι πήρες κάτι δικό μου να θρέψεις την πείνα σου
κι ότι το άγγιγμα σου δε θα σβήσει με το χρόνο.
Δε χάνεται η αγάπη που μοιραζόμαστε
παίρνει άλλη μορφή, μιλάει άλλη γλώσσα, σε άλλα χείλη.
Τραγουδάει και φτιάχνει μουσικές
κι όλα γυρίζουν γύρω της, στ’ ατέλειωτο ταξίδι
μιας διαρκούς άνοιξης.
Στίχοι για το τραγούδι Ανεπίδωτο γράμμα του έτους σε στίχους Αντώνης Ψαρρός και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .