Αν μ’ αγαπάς είναι αργά – 1966
ΣΤΙΧΟΙ Αν μ’ αγαπάς είναι αργά – 1966
Στο σπίτι μας το γκρεμισμένο
μη θες να χτίσεις τη φωλιά,
θα πάει το δάκρυ σου χαμένο,
δεν ζωντανεύουν τα παλιά.
μη θες να χτίσεις τη φωλιά,
θα πάει το δάκρυ σου χαμένο,
δεν ζωντανεύουν τα παλιά.
Θα πάει το δάκρυ σου χαμένο,
δεν ζωντανεύουν τα παλιά.
Αν μ’ αγαπάς είν’ αργά,
μην περιμένεις ξανά
να ζωντανέψεις με δάκρυ
την γκρεμισμένη φωλιά.
Στο σπίτι μας το γκρεμισμένο
σαν έρθεις κάποιο δειλινό
θα βρεις τον κήπο μαραμένο
και `μένα κάπου να θρηνώ.
Θα βρεις τον κήπο μαραμένο
και `μένα κάπου να θρηνώ.
Αν μ’ αγαπάς είν’ αργά,
μην περιμένεις ξανά
να ζωντανέψεις με δάκρυ
την γκρεμισμένη φωλιά.
Στίχοι για το τραγούδι Αν μ’ αγαπάς είναι αργά – 1966 Μαρινέλλα του έτους σε στίχους Πυθαγόρας και σύνθεση Βασίλης Βασιλειάδης από το album 45άρια 1966.