Απελπισία – 1970
ΣΤΙΧΟΙ Απελπισία – 1970
Άνοιξα πάλι το παράθυρό μου
μήπως και τύχει να με θυμηθείς,
μα όπως σβήνουνε οι φωνές του δρόμου
σβήνουν κι οι ελπίδες μου να ξαναρθείς.
μήπως και τύχει να με θυμηθείς,
μα όπως σβήνουνε οι φωνές του δρόμου
σβήνουν κι οι ελπίδες μου να ξαναρθείς.
Απελπισία να σ’ αγαπάω χωρίς ελπίδα
απελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,
είμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα
κι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ’ αγαπώ.
Έρχεσαι πάλι μες στην κάμαρά μου
σαν ένας ίσκιος κι όλο με κοιτάς,
κι όλα θαμπώνουνε απ’ τα δάκρυά μου,
ας ήταν ν’ άκουγα πως μ’ αγαπάς.
Απελπισία να σ’ αγαπάω χωρίς ελπίδα
απελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,
είμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα
κι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ’ αγαπώ.
Στίχοι για το τραγούδι Απελπισία – 1970 Βίκυ Μοσχολιού του έτους σε στίχους Πυθαγόρας και σύνθεση Γιώργος Κατσαρός από το album 45άρια 1970.