Αχ Δία! (τραγούδι Πρόβουλου) – 1986      

Αχ Δία
Αηδία
Κατάντησαν αυτές
Οι γυναίκες οι τρελές
Οι παλαβές
Αχ Δία
Αηδία
Ολόκληρος χορός
Με τα χέρια σταυρωμένα
Σαν ξερός
Αχ Δία
Αηδία
Ποιος άνθρωπος μπορεί
Να υποφέρει αυτό το πράγμα το βαρύ
Αχ Δία
Αηδία
Βοήθα μας κι εσύ
Η κουβέντα μας
Απόμεινε μισή

Πρόβουλε
Τράβα ρώτα τες καλέ
Να τελειώνουμε μ’αυτόν τον χαβαλέ
Αηδία αηδία
Πρόβουλε
Κάθισέ τες στο σκαμνί
Τι γυρεύουν στον ναό μας
Τι το κάναν το ρευστό μας
Να μας πούνε
Να μας πουν το πώς και τι
Την Ακρόπολη
Ρώτησέ τες
Γιατί την πήρανε;
Θέλω ως χορός να ξέρω

Να μείνεις με την απορία
Αυτό έλειπε
Ν’απαντάμε και στους χορούς τώρα
Άμα μάθουν οι χοροί
Θα θέλουν να μάθουν και τα κλαρίνα
Τίποτα
Ένας θα ξέρει – εγώ
Μία – εγώ – αυτή
Τα λεφτά τα πήραμε
Για να μην κάνετε πολέμους
Γι’αυτό τα πήραμε
Σε τοίχο μιλούσα
Στον Πρόβουλο μιλούσα
Εν και το αυτό
«Εγώ… που και α και ου
κι εγώ πού’μαι άνδρας»
Ρε άει στο διάβολο