Βίολέτες για μια εποχή- Η Μαργαρίτα δεν έφτασε ποτέ
ΣΤΙΧΟΙ Βίολέτες για μια εποχή- Η Μαργαρίτα δεν έφτασε ποτέ
Οι κάμαρες που αγαπηθήκαμε ταξιδεύουν μες στην ομίχλη, η
Μαργαρίτα ανάβει ένα κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, το παλιό
σχολείο έκλεισε, το φεγγάρι γράφει με κιμωλία πάνω στα τζάμια
– κι αχ, πως να σου φτάσει μια ζωή μέσα στο ατέλειωτο άγνωστο
μιας νύχτας του φθινοπώρου, κι η Μαργαρίτα κρατάει το αναμμένο
κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, περνάει ανάμεσα στους νεκρόυς της
και μπαίνει στη ζωή της, “είναι κανείς εδώ;” ρωτάει και ξανά
“είναι κανείς εδώ;”, καμιά απάντηση και θα περάσει πολύς καιρός
– γιατί κι η ποίηση είναι σαν μια εξομολόγηση αργά τη νύχτα,
σ΄ένα πρόσωπο που άξαφνα πέθανε
και μεις συνεχίζουμε να μιλάμε.
Μαργαρίτα ανάβει ένα κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, το παλιό
σχολείο έκλεισε, το φεγγάρι γράφει με κιμωλία πάνω στα τζάμια
– κι αχ, πως να σου φτάσει μια ζωή μέσα στο ατέλειωτο άγνωστο
μιας νύχτας του φθινοπώρου, κι η Μαργαρίτα κρατάει το αναμμένο
κερί και κατεβαίνει τη σκάλα, περνάει ανάμεσα στους νεκρόυς της
και μπαίνει στη ζωή της, “είναι κανείς εδώ;” ρωτάει και ξανά
“είναι κανείς εδώ;”, καμιά απάντηση και θα περάσει πολύς καιρός
– γιατί κι η ποίηση είναι σαν μια εξομολόγηση αργά τη νύχτα,
σ΄ένα πρόσωπο που άξαφνα πέθανε
και μεις συνεχίζουμε να μιλάμε.
Στίχοι για το τραγούδι Βίολέτες για μια εποχή- Η Μαργαρίτα δεν έφτασε ποτέ του έτους σε στίχους Τάσος Λειβαδίτης και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .