Βομβυκιά – 2010
ΣΤΙΧΟΙ Βομβυκιά – 2010
Τους μουσικάντηδες θαρρώ πρώτους κατάπιε το θεριό
σου λέω και πια δεν κρένουν
Στους θεατρίνους της σκηνής ήρθε το κτήνος της χλιδής
και μες στο ψέμα ζούνε
Οι ακριβοί ψωνίζονται φτηνά στα μάταια στενά
της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πώς να σκεφτεί, πώς να δακρύσει, να νοιαστεί
να γένει κόσμος πάλι;
Κι ο πιο ατάλαντος εγώ, είπα σκουλήκι να γενώ
να σκάψω και να μάθω!
Μα μες στα χούματα ο φτωχός
ζήλεψα τα’ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω.
Το αγρίμι πάει στους ποιητές, κάνει τα χέρια τους οπλές
κι όλο μουντζούρες κάνουν!
Πλέκει φαρμάκι κι αγιασμό, ντύνει ρουμπίνια το σταυρό
κι ο κάτω κόσμος πάνω…
Γύρω μου σπάνιοι σωρό να σκαρφαλώνουν το βουνό
της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πώς να σκεφτεί, πώς να δακρύσει, να νοιαστεί
να γένει κόσμος πάλι;
Ο πιο φριχτός είμαι εγώ κι είπα σκουλήκι να γενώ
να σκάψω και να μάθω!
Μα μες στα χούματα ο φτωχός
ζήλεψα τα’ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω.
σου λέω και πια δεν κρένουν
Στους θεατρίνους της σκηνής ήρθε το κτήνος της χλιδής
και μες στο ψέμα ζούνε
Οι ακριβοί ψωνίζονται φτηνά στα μάταια στενά
της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πώς να σκεφτεί, πώς να δακρύσει, να νοιαστεί
να γένει κόσμος πάλι;
Κι ο πιο ατάλαντος εγώ, είπα σκουλήκι να γενώ
να σκάψω και να μάθω!
Μα μες στα χούματα ο φτωχός
ζήλεψα τα’ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω.
Το αγρίμι πάει στους ποιητές, κάνει τα χέρια τους οπλές
κι όλο μουντζούρες κάνουν!
Πλέκει φαρμάκι κι αγιασμό, ντύνει ρουμπίνια το σταυρό
κι ο κάτω κόσμος πάνω…
Γύρω μου σπάνιοι σωρό να σκαρφαλώνουν το βουνό
της πάρτης και της φήμης
Κι ο κόσμος πια πώς να σκεφτεί, πώς να δακρύσει, να νοιαστεί
να γένει κόσμος πάλι;
Ο πιο φριχτός είμαι εγώ κι είπα σκουλήκι να γενώ
να σκάψω και να μάθω!
Μα μες στα χούματα ο φτωχός
ζήλεψα τα’ άστρα και το φως κι είπα να ξαναπάθω.
Στίχοι για το τραγούδι Βομβυκιά – 2010 Νίκος Ξύδης του έτους σε στίχους Νίκος Ξύδης και σύνθεση από το album Βόμβοι.