Βράδυ των φτωχών – 1966      

Κρύβει η μέρα στεναγμούς
αδικίες και καημούς
της δουλειάς τα μονοπάτια
κρύβουν πίκρες και φαρμάκια.

Μα το βράδυ έχει φεγγάρι
και το βράδυ έχει φιλιά
τα κορμιά τα κουρασμένα
βρίσκουν μια ζεστή αγκαλιά.

Βράδυ, βράδυ, βράδυ μαγεμένο
βράδυ των φτωχών, βράδυ ευλογημένο.

Θα `ρθω βράδυ να σ’ το πω
πως θα σ’ αρραβωνιαστώ
θα `χω πλύνει τα μαλλιά μου
θα `χω λούσει την καρδιά μου.

Ένα βράδυ με φεγγάρι
ένα βράδυ με φιλιά
θα `ρθω να με ξεκουράσεις
στη ζεστή σου αγκαλιά.

Κάθε βράδυ τα παιδιά
παίζουνε στη γειτονιά
κάθε βράδυ τα κορίτσια
κάνουν νάζια και καπρίτσια.

Κάθε βράδυ έχει φεγγάρι
κάθε βράδυ έχει φιλιά
τα κορμιά τα κουρασμένα
βρίσκουν μια ζεστή αγκαλιά.