Γυναίκα
ΣΤΙΧΟΙ Γυναίκα
Μεγάλωσα με των καιρών το ψιθύρισμα,
ανάμεσα σε πρέπει και δεν πρέπει.
Βλέπω γύρω την ερημιά
και τρομάζω.
Οι υποχρεώσεις μου σαρκάζουν στον ήλιο.
Τον διαπερνούν — στάζει αίμα.
Της κραυγής μου ο αντίλαλος,
βουερό SOS,
φτάνει πάντα σε σένα
στης ζωής μου τον “σύντροφο”
Ένα σήμα στα χέρια σου ασήμαντο,
δίχως νόημα πάλι…
το κοιτάζεις αδιάφορος
και γυρνάς απ’ το άλλο πλευρό.
ανάμεσα σε πρέπει και δεν πρέπει.
Βλέπω γύρω την ερημιά
και τρομάζω.
Οι υποχρεώσεις μου σαρκάζουν στον ήλιο.
Τον διαπερνούν — στάζει αίμα.
Της κραυγής μου ο αντίλαλος,
βουερό SOS,
φτάνει πάντα σε σένα
στης ζωής μου τον “σύντροφο”
Ένα σήμα στα χέρια σου ασήμαντο,
δίχως νόημα πάλι…
το κοιτάζεις αδιάφορος
και γυρνάς απ’ το άλλο πλευρό.
Στίχοι για το τραγούδι Γυναίκα του έτους σε στίχους Σταυρούλα Αρβανιτίδου και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .