Δεκαεννιά διαμάντια – 2017
ΣΤΙΧΟΙ Δεκαεννιά διαμάντια – 2017
Ήρθα στο σπίτι να σε βρω
και βρήκα το ένα σου φτερό
στην άκρη τσακισμένο
μου είπες με βραχνή φωνή
πως μια αγκαλιά θέλεις σφιχτή
ίσως αυτό να `ναι ταξίδι τελευταίο.
Στα δεκαεννιά ο κόσμος σε τρομάζει
στα δεκαεννιά δεν έχεις οξυγόνο
κι έκανες κάθε αναπνοή
παραισθησιογόνο.
Ήρθα στο σπίτι να σε δω
κι είδα το ένα σου φτερό
στην άκρη ματωμένο.
Θα ήθελα να `χα δύναμη
να διώξω αυτή την απειλή
και σαν τον ήλιο την αυγή, να σ’ ανασταίνω.
και βρήκα το ένα σου φτερό
στην άκρη τσακισμένο
μου είπες με βραχνή φωνή
πως μια αγκαλιά θέλεις σφιχτή
ίσως αυτό να `ναι ταξίδι τελευταίο.
Στα δεκαεννιά ο κόσμος σε τρομάζει
στα δεκαεννιά δεν έχεις οξυγόνο
κι έκανες κάθε αναπνοή
παραισθησιογόνο.
Ήρθα στο σπίτι να σε δω
κι είδα το ένα σου φτερό
στην άκρη ματωμένο.
Θα ήθελα να `χα δύναμη
να διώξω αυτή την απειλή
και σαν τον ήλιο την αυγή, να σ’ ανασταίνω.
Στίχοι για το τραγούδι Δεκαεννιά διαμάντια – 2017 Δημήτρης Ερατεινός του έτους σε στίχους Δημήτρης Ερατεινός και σύνθεση Δημήτρης Ερατινός από το album Στην αγκαλιά του κόσμου.