Δεκατέσσερα
ΣΤΙΧΟΙ Δεκατέσσερα
Έγινα απ’ αυτούς που κοιτάνε
και αναρωτιούνται γιατί,
όσο οι ληστές το γλεντάνε
πρέπει να κοιμούνται οι φτωχοί.
Πίσω από μια πύρινη πόρτα
κι έξω να φυσάει ο θυμός,
να χτυπάει τ’ άγρια χόρτα
μέχρι να λυγίσει κι αυτός.
και αναρωτιούνται γιατί,
όσο οι ληστές το γλεντάνε
πρέπει να κοιμούνται οι φτωχοί.
Πίσω από μια πύρινη πόρτα
κι έξω να φυσάει ο θυμός,
να χτυπάει τ’ άγρια χόρτα
μέχρι να λυγίσει κι αυτός.
Αφού δεν είναι ελεύθερα τα κομμάτια
κι οι άνθρωποι στον κόσμο για ν’ ανοίξουν φτερά,
ακόμα και δεκατέσσερα να `χα μάτια
ο φόβος όταν πέφτει πώς να δω τη χαρά.
Και ποια εφηβεία θα γίνει αιτία να ξαναπάρω μπροστά.
Έγινα απ’ αυτούς που προσέχουν
μη και δεν τους πάρει η στροφή.
Φεύγοντας περνάνε, απέχουν,
λένε `’θέλει υπομονή”.
Παγιδεύονται μες στα φώτα
ψάχνουνε να βρούνε την οδό,
ρίχνει τη σκιά της μια μπότα
μέχρι να βρεθούν στον γκρεμό.
Στίχοι για το τραγούδι Δεκατέσσερα Υπόγεια Ρεύματα του έτους σε στίχους Υπόγεια Ρεύματα και σύνθεση Υπόγεια Ρεύματα από το album Υπόγεια Ρεύματα 20.