Δε μετανιώνω που σ΄ αγάπησα πολύ – 1967
ΣΤΙΧΟΙ Δε μετανιώνω που σ΄ αγάπησα πολύ – 1967
Δε μετανιώνω που σ’ αγάπησα πολύ
και σκλάβα έγινα, αγόρι μου, δική σου
είσ’ ο αφέντης, το καμάρι μου εσύ
και στη φωτιά να πέσεις θε να `ρθω μαζί σου.
και σκλάβα έγινα, αγόρι μου, δική σου
είσ’ ο αφέντης, το καμάρι μου εσύ
και στη φωτιά να πέσεις θε να `ρθω μαζί σου.
Εγώ και συ, εγώ και συ
χαρές και λύπες θα τις ζήσουμε μαζί.
Δε μετανιώνω που θα ζήσω φτωχικά,
ποτέ δεν πόθησα να ζήσω σε παλάτια,
φτάνει μονάχα να μου λες πως μ’ αγαπάς
σαν με κοιτάς με τα γλυκά σου μαύρα μάτια.
Δε μετανιώνω που σ’ αγάπησα πολύ
κι ούτε παράπονο κρυφό έχω στα στήθια,
είσαι για μένα η ελπίδα μου η χρυσή,
το αρχοντόπουλο που λεν στα παραμύθια.
Στίχοι για το τραγούδι Δε μετανιώνω που σ΄ αγάπησα πολύ – 1967 Βίκυ Μοσχολιού του έτους σε στίχους Αλέκος Γκούβερης και σύνθεση Απόστολος Καλδάρας από το album Η πόρτα ανοίγει.