Δικά μου ήταν τα νιάτα – 1990
ΣΤΙΧΟΙ Δικά μου ήταν τα νιάτα – 1990
Τα νιάτα μου χαράμισα
μες στης ζωής τη στράτα,
άφησα κι έφυγε η ζωή
σαν να `ταν βρύση ανοιχτή.
μες στης ζωής τη στράτα,
άφησα κι έφυγε η ζωή
σαν να `ταν βρύση ανοιχτή.
Αλλά στο κάτω κάτω της γραφής
δικά μου ήταν τα νιάτα.
Τα `κανα γλέντι και γιορτή,
γιορτή κι ανεμοζάλη,
μα τώρα σέρνονται στη γη
να τα πατάνε άλλοι.
Κι αν λένε τα χαράμισα
και τώρα είναι φευγάτα
στο κάτω κάτω της γραφής
δικά μου ήταν τα νιάτα.
Το μαύρο τ’ αυτοκίνητο
με το σταυρό στο τζάμι
περνά συχνά απ’ τη στράτα μου
για αυτό γλεντώ τα νιάτα μου.
Κι αν λένε τα χαράμισα
χίλιες φορές χαράμι.
Τα `κανα γλέντι και γιορτή,
γιορτή κι ανεμοζάλη,
μα τώρα σέρνονται στη γη
να τα πατάνε άλλοι.
Κι αν λένε τα χαράμισα
και τώρα είναι φευγάτα
στο κάτω κάτω της γραφής
δικά μου ήταν τα νιάτα.
Στίχοι για το τραγούδι Δικά μου ήταν τα νιάτα – 1990 Δημήτρης Ασημάκης του έτους σε στίχους Σώτια Τσώτου και σύνθεση Αντώνης Στεφανίδης από το album Αναστήθηκα.