Επιμύθιον – 2017
ΣΤΙΧΟΙ Επιμύθιον – 2017
Αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας σου καμάρι.
Σε ταΐζουνε χορτάρι
σε κουρεύουνε με χάρη
για ν’ αρέσεις στο κρυάρι.
της μάνας σου καμάρι.
Σε ταΐζουνε χορτάρι
σε κουρεύουνε με χάρη
για ν’ αρέσεις στο κρυάρι.
Είμαι εγώ ο μαύρος ο λύκος ο κακός
που ζω στα δάση μοναχός.
Ποτέ δεν είχα φίλους,
αφεντικά και σκύλους
Μονάχα το φεγγάρι μου
που ξαγρυπνάει για χάρη μου.
Αρνάκι άσπρο, από νωρίς
σου κάνουνε σημάδι
που αν μακρύνεις στο λιβάδι
να σε βρούνε ως το βράδυ
να σε φέρουν στο κοπάδι.
Είμαι εγώ ο μαύρος ο λύκος ο κακός
που ζω στα δάση μοναχός.
Ποτέ δεν είχα φίλους,
αφεντικά και σκύλους
Μονάχα το φεγγάρι μου
που ξαγρυπνάει για χάρη μου.
Αρνάκι άσπρο, μιαν αυγή,
αυτοί που σε φροντίζουν
τα μαχαίρια θ’ ακονίζουν
κυνηγούν, σε φοβερίζουν
πως οι λύκοι τριγυρίζουν.
Στίχοι για το τραγούδι Επιμύθιον – 2017 Δημήτρης Πουλικάκος του έτους σε στίχους Δημήτρης Αποστολάκης και σύνθεση Δημήτρης Αποστολάκης από το album Ευτυχισμέναι Ημέραι.