Ζήτω η ρετσίνα      

Σας λέω ρε, μα την Αγιά Ανάσταση,
αν θέτε, να σωθεί αυτή η κατάσταση,
κι αυτός ο κόσμος, να ορθοποδήσει,
να μη μας μπαουλιάζει πια, η κρίση.

Όλοι μπεκρήδες, βρε παιδιά, να γίνετε,
βαρέλια στην γραμμή, να καταπίνετε,
φέρε, βρε κάπελα, μισή,
να σβήσω τα μεράκια, στο κρασί.

Κάτω η πείνα, ζήτω η ρετσίνα,
αυτή θα πίνει κάργα, ο ντουνιάς
κι όποιος δεν πίνει, στουπί να `γίνει,
θα δικαστεί, σαν να `τανε φονιάς.

Μπρος στην ρετσίνα, όλα είναι σέλινα,
είναι γνωστό, σε κάθε βέρο, Έλληνα
κι αν λείψει μια φορά, από τη πλάση,
τότε με μιας, το σύμπαν θα χαλάσει.

Βρε κι Θεός, μπεκρής κι αυτός γεννήθηκε
κι έτσι, ορθά κοφτά, μας το `ξηγήθηκε,
όλοι, να γίνετε σταφίδα,
βρε, μη σας καίγεται καρφί.

Κάτω η πείνα, ζήτω η ρετσίνα,
αυτή θα πίνει κάργα, ο ντουνιάς
κι όποιος δεν πίνει, στουπί να `γίνει,
θα δικαστεί, σαν να `τανε φονιάς.