Ζανέτα – 1995
ΣΤΙΧΟΙ Ζανέτα – 1995
Γύφτισσα μάνα είχα εγώ,
πατέρα κάποιον Πατρινό.
Δε γνώρισ’ άνθρωπο δικό μου∙
εσύ έγινες το ριζικό μου…
πατέρα κάποιον Πατρινό.
Δε γνώρισ’ άνθρωπο δικό μου∙
εσύ έγινες το ριζικό μου…
Σ’ αγάπησα, βρε μασκαρά,
κι ας με κοιτάς σαν κουμπαρά…
Σου παραδόθηκ’ άνευ όρων,
βασιλιά των τζογαδόρων…
Στο πάλκο μ’ έβγαλες μικρό∙
φουστάνι μου `βαλες σκιστό.
Μου `βαλες μαύρη καλτσοδέτα
και μου το κόλλησες: «Ζανέτα».
Σ’ αγάπησα, βρε τζερεμέ,
κι εσύ με βγάζεις για… μεζέ…
Στα μπούτια μου κολλάνε «χήνες»
κάτι ρεμάλια και κηφήνες…
Για μένα `κλείσαν σπιτικά∙
φαλίρισαν αφεντικά.
Ήθελα γάμο, ήθελα σπίτι
κι εσύ γελάς, βρε λωποδύτη…
Σ’ αγάπησα, βρε χασικλή,
κι ας με λατρέψανε πολλοί.
Κι ας πέφτανε σαν τα φουντούκια,
διάλεξα πάλκο και χαστούκια…
Στίχοι για το τραγούδι Ζανέτα – 1995 Μόρφω Τσαϊρέλη του έτους σε στίχους Ζωή Παναγιωτοπούλου και σύνθεση Ηλίας Λιούγκος από το album Κωμοπόλεις.