Η άνοιξη – 2008
ΣΤΙΧΟΙ Η άνοιξη – 2008
μην της κρατάς το χέρι
τις νύχτες κάνει φονικά
κι ας μην κρατά μαχαίρι
Του κόσμου άγριες θάλασσες
το αίνιγμα πώς να λύσω
που έχω μπροστά μου τη ζωή
κι όμως κοιτάζω πίσω
Κι η μοίρα είναι η άνοιξη
τ’ Απρίλη καταιγίδα
ίδια μ’ αυτήν που ξέσπασε
όταν σε πρωτοείδα
Όμως κι εγώ δεν πόθησα
πιο πάνω στη ζωή μου
να μάθω πώς ξεκίνησα
και ποια είναι η πηγή μου
Άνοιξη θα μ’ απαρνηθείς
Άνοιξη θα σε χάσω
Άνοιξη θα `ναι όταν θα ρθεις
να σε ξαναγκαλιάσω
Ποιος πάτησε πάνω στη γη
χωρίς ν’ αφήσει ίχνη
και ποιος αγάπησε άνθρωπο
τα μάτια σαν δε δείχνει
Πύρινα ηφαίστεια της γης
ακούστε την κραυγή μου
πως ζω τη δύση στην ανατολή μου
Ποτέ μην πεις στην άνοιξη
πως έχεις υποφέρει
λένε πως ξέρει από καημό
μα τίποτα δεν ξέρει
Μικρά ποτάμια στις πλαγιές
στις θάλασσες σαν πάτε
ξέρετε πού `ναι οι πηγές
απ’ όπού ξεκινάτε
Πλημμύρα είναι η άνοιξη
τ’ Απρίλη καταιγίδα
ίδια μ’ αυτή που ξέσπασε
όταν σε πρωτοείδα
Όμως κι εγώ δεν πόθησα
πιο πάνω στη ζωή μου
να μάθω πώς ξεκίνησα
και ποια είν’ η πηγή μου
Άνοιξη θα μ’ απαρνηθείς
Άνοιξη θα σε χάσω
Άνοιξη θα `ναι όταν θα ρθεις
να σε ξαναγκαλιάσω
Ποιος πάτησε πάνω στη γη
χωρίς ν’ αφήσει ίχνη
και ποιος αγάπησε άνθρωπο
τα μάτια σαν δε δείχνει
Πύρινα ηφαίστεια της γης
ακούστε την κραυγή μου
πως ζω τη δύση στην ανατολή μου