Η γεροντοκόρη
ΣΤΙΧΟΙ Η γεροντοκόρη
στο δρόμο την συνάντησα και έκλαιγε η κακομοίρα
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Στον άνδρα της επήγαινε να ανάψει καντήλι
με πληγωμένη την καρδιά με πικραμένα χείλη
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Της λέω χήρα μου μην κλαις μα τίποτα δεν κάνεις
και μην ξεχνάς ότι και εσύ μια μέρα θα πεθάνεις
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Κουράγιο και υπομονή μου λέει πως να κάνω
που έχασα τον άντρα μου στα νιάτα μου απάνω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Και εγώ της λέω χήρα μου έχω την ίδιο πόνο
έχασα την γυναίκα μου και μ’ έχει αφήσει μόνο
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μα η χήρα από τα κλάματα την έπιασε η καρδιά της
ήτανε όμως τυχερή που βρέθηκα κοντά της
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Για να συνέλθει έτρεξα νεράκι να της βάλω
μα αυτή δεν ήθελε νερό γύρευε κάτι άλλο
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Σαν να ζητούσε φάρμακο για τη φαρμακώσει
όταν χηρέψει μια μικρή κοντά στο νου κι γνώση
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Της λέω έχω φάρμακο για να σε φαρμακώσω
αλλά να ‘ρθω στο σπίτι σου το βράδυ να στο δώσω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μου λέει σε παρακαλώ δώσ’ μου το να πεθάνω
να πάω να βρω τον άντρα μου παρέα να του κάνω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Της λέω κάνε υπομονή γιατί είσαι νέα ακόμα
και κρίμα τέτοια ομορφιά να την εφάει το χώμα
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μα η χήρα δεν κρατιότανε μου το ‘πε πια στα ίσια
ήθελε να φαρμακωθεί κάτω απ’ τα κυπαρίσσια
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Την χάιδευα την έτριβα μήπως την συνεφέρω
πως βρέθηκα από πάνω της ούτε και εγώ δεν ξέρω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μου λέει φαρμακώνομαι και την ζωή μου χάνω
της λέω χήρα μου και εγώ τι άλλο να σου κάνω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μου λέει κάτσε απάνω μου ώσπου να βγει ψυχή μου
αλλά εγώ φοβήθηκα μην έβγει η δική μου
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Με τόσα που της έκανα δεν έπαψε να κλαίει
και με πικρό παράπονο γυρίζει και μου λέει
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Χήρα εγώ χήρος και εσύ έλα να πάμε σπίτι
να κλαις τη μακαρίτισσα και εγώ τον μακαρίτη
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Την πήρα πια και φύγαμε αγαπητοί μου φίλοι
μα απ’ τον καημό της ξέχασα να ανάψει το καντήλι
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Και πήγαμε στο σπίτι της που να θε μη το σώσω
γιατί ‘πα εκείνη τη βραδιά πως δε θα ξημερώσω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μόλις επήγα σπίτι της και έκατσα στο σαλόνι
μου λέει εδώ θα κοιμηθείς γιατί φοβάμαι μόνη
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Και μου ‘στροσε να κοιμηθώ κλείδωσε και την πόρτα
και σε λιγάκι σβήσανε καλά καλά τα φώτα
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μ’ έβαλε για να κοιμηθώ μα που να κλείσω μάτι
τση κακομοίρας έγινε απάνω στο κρεβάτι
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Να μη σας τα πολυλογώ πανάθεμα τον Χάρο
με έκανε και δεν μπόραγα τα πόδια μου να πάρω
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Και μες τα ξημερώματα σηκώθηκα να φύγω
αλλά με παρακάλεσε να κάτσω ακόμα λίγο
Έκλαιγε η κακομοίρα γιατί είχε μείνει χήρα
Γιατί είχε μείνει χήρα έκλαιγε η κακομοίρα
Μια μέρα αν με κράταγε ακόμα μες στο σπίτι
θα με ‘στελνε εξάπαντος να βρω τον μακαρίτη