Η ζητιάνα – 1954      

Άσπλαχνε, σκληρέ πατέρα,
που χωρίς καρδιά, χωρίς ψυχή
αγκάλιασες ξένη γυναίκα
και άφησες μάνα με παιδί.

Άσπλαχνε, άσπλαχνε,
σκληρέ πατέρα,
για το κακό που μου `κανες
θα πληρωθείς μια μέρα.

Με κατήντησες ζητιάνα,
σε ξένες πόρτες να χτυπώ,
μ’ ένα παιδί στην αγκαλιά μου
κι από πατέρα, ορφανό.

Άσπλαχνε, άσπλαχνε,
σκληρέ πατέρα,
για το κακό που μου `κανες
θα πληρωθείς μια μέρα.

Μ’ έριξες στους πέντε δρόμους,
απελπισμένη να γυρνώ,
να περπατάω στα χαμένα,
χωρίς να ξέρω πού θα βγω.

Άσπλαχνε, άσπλαχνε,
σκληρέ πατέρα,
για το κακό που μου `κανες
θα πληρωθείς μια μέρα.