Η μόνη αλήθεια – 1996
ΣΤΙΧΟΙ Η μόνη αλήθεια – 1996
Τ’ αστέρια που μετρήσαμε να πέφτουνε στη γη
Είναι οι μύθοι που είδαμε να σβήνουν στο σκοτάδι
Χρόνια πορείες παράλληλες που ζήσαμε μαζί
Σαν στρατιωτάκια τα `στησε η νύχτα στο σημάδι.
Είναι οι μύθοι που είδαμε να σβήνουν στο σκοτάδι
Χρόνια πορείες παράλληλες που ζήσαμε μαζί
Σαν στρατιωτάκια τα `στησε η νύχτα στο σημάδι.
Όλα αλλιώς περπάτησαν, ποιος να το φανταστεί;
Δίχως σενάριο τελικά το έργο αυτού του κόσμου
Κι όσοι σκηνοθετήσαμε μιαν άλλη του εκδοχή
Ο χρόνος μας παράτησε στα απόμερα του δρόμου.
Σ’ ένα ταξίδι αδιάκοπο ο κόσμος προχωρά
Σαν καραβάνια τα όνειρα την έρημο διασχίζουν
Αδύναμα κι ευάλωτα στου χρόνου τη φθορά
Μόνο τα αισθήματα μπορούν βυθούς να καθρεπτίζουν.
Η μόνη αλήθεια που ένοιωσα ν’ αντέχει στη βροχή
Αυτή η φιλία, που άπλωσε και γέμισε τα χρόνια
Αυτός ο μύθος που έντυσε των δύο μας την ζωή
Σαν άνοιξη που σώσαμε στον πιο βαρύ χειμώνα.
Στίχοι για το τραγούδι Η μόνη αλήθεια – 1996 Αλκίνοος Ιωαννίδης του έτους σε στίχους Παρασκευάς Καρασούλος και σύνθεση Γιώργος Ανδρέου από το album Μικρή Πατρίδα.