Η χήρα – 1984       

Xήρα, ν’ αλλάξεις όνομα, χήρα να μη σε λένε,
γιατ’ έκανες τα μάτια μου μέρα και νύχτα κλαίνε.

Mα γιατί δε μας το λες
τον πόνο π’ έχεις κι όλο κλαις.

Tης χήρας το προσκέφαλο μυρίζει από κυδώνι
και όποιος νέος κοιμηθεί τα νιάτα του σκλαβώνει.

Mα γιατί δε μ’ άνοιξες,
μόνο την πόρτα σφάλιξες.

Πανάθεμά την τη στιγμή που βρέθηκες μπροστά μου,
μ’ άναψες και μου φλόγισες, χήρα, τα σωθικά μου.

Mα γιατί δε μ’ άνοιξες,
μόνο την πόρτα σφάλιξες.