Θέλω πια να σε ξεχάσω – 1967
ΣΤΙΧΟΙ Θέλω πια να σε ξεχάσω – 1967
Μια πληγή που τη σκαλίζεις,
δεν μπορεί ποτέ να κλείσει
ούτε και να γιατρευτεί.
Κι όσο βρίσκεσαι μπροστά μου,
δεν μπορεί πια η καρδιά μου
από το δικό σου πάθος να σωθεί.
δεν μπορεί ποτέ να κλείσει
ούτε και να γιατρευτεί.
Κι όσο βρίσκεσαι μπροστά μου,
δεν μπορεί πια η καρδιά μου
από το δικό σου πάθος να σωθεί.
Είσαι ένας εφιάλτης, που μισώ και αγαπάω
η σκιά στα βήματα μου όπου βρίσκομαι και πάω.
Η αγάπη μου για σένα είν’ αγιάτρευτη πληγή
που βαθειά μες την καρδιά μου πάντα θα αιμορραγεί.
Μια φωτιά που πάει να σβήσει,
για ποιο λόγο την ανάβεις
και στις φλόγες της με καίς.
Θέλω πια να σε ξεχάσω
κι από σε να ησυχάσω
μα εσύ μ’ ανοίγεις πιο βαθιές πληγές
Είσαι ένας εφιάλτης, που μισώ και αγαπάω
η σκιά στα βήματα μου όπου βρίσκομαι και πάω.
Η αγάπη μου για σένα είν’ αγιάτρευτη πληγή
που βαθειά μες την καρδιά μου πάντα θα αιμορραγεί.
Στίχοι για το τραγούδι Θέλω πια να σε ξεχάσω – 1967 Φούλη Δημητρίου του έτους σε στίχους Μάρω Μπιζάνη και σύνθεση Στέφανος Βαρτάνης από το album 45άρια 1967.