Καβάλα πάει ο Χάροντας – 2002
ΣΤΙΧΟΙ Καβάλα πάει ο Χάροντας – 2002
Καβάλα πάει ο Χάροντας τον Διγενή στον Άδη,
κι άλλους μαζί… Κλαίει δέρνεται τ’ ανθρώπινο κοπάδι.
Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους τα καπούλια,
της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια.
κι άλλους μαζί… Κλαίει δέρνεται τ’ ανθρώπινο κοπάδι.
Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους τα καπούλια,
της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια.
Και σαν να μη τον πάτησε του Χάρου το ποδάρι,
ο Ακρίτας μόνο ατάραχα κοιτάει τον καβαλάρη,
«Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα δεν περνώ με τα χρόνια.
Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένιωσες στα μαρμαρένια αλώνια;
Εγώ είμαι η ακατάλυτη ψυχή των Σαλαμίνων,
στην Εφτάλοφην έφερα το σπαθί των Ελλήνων.
Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω,
στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω!».
Καβάλα πάει ο Χάροντας, τον Διγενή στον Άδη!
Στίχοι για το τραγούδι Καβάλα πάει ο Χάροντας – 2002 Ελεύθεροι του έτους σε στίχους Κωστής Παλαμάς και σύνθεση Ελεύθεροι από το album Κοντά σας.