Καθετί που ανασαίνει – 2003
ΣΤΙΧΟΙ Καθετί που ανασαίνει – 2003
Καθετί που ανασαίνει ζητάει να δοθεί,
ματώνει τα νύχια του, παλεύει με κτήνη.
Είναι σπόρος που πέφτει σε άγονη γη
κι όμως βγάζει φύλλα, ανθίζει, διψάει να ομορφύνει.
ματώνει τα νύχια του, παλεύει με κτήνη.
Είναι σπόρος που πέφτει σε άγονη γη
κι όμως βγάζει φύλλα, ανθίζει, διψάει να ομορφύνει.
Κι ας φυσάνε οι ανέμοι κι ας κυλάει η βροχή
κι ας ρωτούνε τα ποτάμια, κι ας πεθαίνουμε ξένοι.
Κάθε τι που ανασαίνει τρυφερά νοσταλγεί
μες στους πάγους της γης
ένα γέλιο ζεστό σαν φωτιά αναμμένη.
Στίχοι για το τραγούδι Καθετί που ανασαίνει – 2003 Διάφανα Κρίνα του έτους σε στίχους Παντελής Ροδοστόγλου και σύνθεση Διάφανα Κρίνα από το album Ο,τι απέμεινε απο την ευτυχία.