Καλοκαίρι      

Το καλοκαίρι βρέφος αστέρι
σε παίρνει απ’ το χέρι σε πάει μακριά
ακούω τη φωνή της μες στον αέρα
και σαν μητέρα με παίρνει αγκαλιά

Κι έτσι βουλιάζω μ’ ότι αγκαλιάζω
ξυπνάω τρομάζω που δεν είσαι εδώ

Είμ’ ακόμα εδώ τόσα χρόνια εδώ
τον ήλιο σου ξανά να κυνηγώ
σε ένα καλοκαίρι μακρινό

Πάλι δε φεύγω όλο αποφεύγω
στο ίδιο έργο να βάλω φωτιά
λόγια χαμένα στην άμμο γραμμένα
κι ο χρόνος σαν κύμα τα σβήνει ξανά

Κι είμ’ ακόμα εδώ τόσα χρόνια εδώ
τον ήλιο σου ξανά να κυνηγώ
σε ένα καλοκαίρι μακρινό