Κι όμως (xii)
ΣΤΙΧΟΙ Κι όμως (xii)
Τι λέγαμε κι είχαμε τόσο απομακρυνθεί ο ένας
απ’ την καρδιά του άλλου και πέταξε στα χάη η θαλπωρή
κι έγινε ήχος μακρινός, θαμπή εικόνα;
Είμαι δικός σας όσο σας κρατώ
όπως το φως όσο φιλεί το ρόδο.
Η ύπαρξή μας είναι η επαφή
που διοχετεύει τον ένα μες στον άλλον.
Μη με ρωτάτε, μη με κοιτάτε, μη
παρεμβάλλετε σύννεφα κι ίσκιους στην αφή.
απ’ την καρδιά του άλλου και πέταξε στα χάη η θαλπωρή
κι έγινε ήχος μακρινός, θαμπή εικόνα;
Είμαι δικός σας όσο σας κρατώ
όπως το φως όσο φιλεί το ρόδο.
Η ύπαρξή μας είναι η επαφή
που διοχετεύει τον ένα μες στον άλλον.
Μη με ρωτάτε, μη με κοιτάτε, μη
παρεμβάλλετε σύννεφα κι ίσκιους στην αφή.
Στίχοι για το τραγούδι Κι όμως (xii) του έτους σε στίχους Νίκος Γρηγοριάδης και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .