Κολάσεως λόγος Ι Ι
ΣΤΙΧΟΙ Κολάσεως λόγος Ι Ι
Φυλλομαντούσε η Μέρα
Κι αλυσωμένο χέρι έδινε στη Νύχτα
Που μύριζε γαζία και νυχτολούλουδο και αλμυρό φεγγάρι
Κήρυκες με μάτια γουρλωτά
ασθμαίνοντας κραυγάζανε
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Ακούστε ακούστε χωριανοί και στήστε μιαν απόσταση
στο πλάτος ενός μέρμηγκα για να φανεί ο Κόσμος »
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Προσέξτε τα αμφίπλευρα ! »
« Δεν έχουνε τα Σχήματα Θεό, αλλά μυριάδες »
«Καραδοκεί ο Θάνατος σε φώτα κήπων
και στης βραδινής εστίας το μειλίχιο»
« Δεν είν’ το Σχήμα βράχος, μόνο νερό αμφίρρυτο
και συνουσία δίκοπη »
Με μόνο μια πατημασιά στης μέλισσας το πλάτος
Πίσω βηματάκι ένα
Αρκούσε ο Κόσμος να φανεί
Και τρύπες αρχαγγελικές το Χώμα να γεμίσει
Όπου των σπλάγχνων μας ο ελευθέριος Κούρος
Θα `κανε πατινάζ
Σκορπώντας δώρα έλκηθρα
Ρολάροντας μαϊστρους
Μα ήδη στο κεφαλόσκαλο λεωφορεία-λεωφορεία οι χωριανοί
Σημάδευαν τον ύπνο
Γιομάτοι από μανταρινιές και σύκα στα φύλλα της καρδιάς
Ίδιοι ομηρικά νησιά χαιρέταγαν
Κασσάνδρες που γκαρίζανε λευκά
Κι αλυσωμένο χέρι έδινε στη Νύχτα
Που μύριζε γαζία και νυχτολούλουδο και αλμυρό φεγγάρι
Κήρυκες με μάτια γουρλωτά
ασθμαίνοντας κραυγάζανε
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Ακούστε ακούστε χωριανοί και στήστε μιαν απόσταση
στο πλάτος ενός μέρμηγκα για να φανεί ο Κόσμος »
« Δε δίνεται στο Σχήμα μονοφόρι ! »
« Προσέξτε τα αμφίπλευρα ! »
« Δεν έχουνε τα Σχήματα Θεό, αλλά μυριάδες »
«Καραδοκεί ο Θάνατος σε φώτα κήπων
και στης βραδινής εστίας το μειλίχιο»
« Δεν είν’ το Σχήμα βράχος, μόνο νερό αμφίρρυτο
και συνουσία δίκοπη »
Με μόνο μια πατημασιά στης μέλισσας το πλάτος
Πίσω βηματάκι ένα
Αρκούσε ο Κόσμος να φανεί
Και τρύπες αρχαγγελικές το Χώμα να γεμίσει
Όπου των σπλάγχνων μας ο ελευθέριος Κούρος
Θα `κανε πατινάζ
Σκορπώντας δώρα έλκηθρα
Ρολάροντας μαϊστρους
Μα ήδη στο κεφαλόσκαλο λεωφορεία-λεωφορεία οι χωριανοί
Σημάδευαν τον ύπνο
Γιομάτοι από μανταρινιές και σύκα στα φύλλα της καρδιάς
Ίδιοι ομηρικά νησιά χαιρέταγαν
Κασσάνδρες που γκαρίζανε λευκά
Και δυο-τρεις άλλοι δημοπλόκοι
Από τη μήτρα ορκισμένοι ακόλουθοί τους ( ! )
Σαν καμικάζι των Χωμάτων σημαιοφόροι
Τους αμνήστευαν !
Μα οι μονόγλωσσοι αυτοί των καϊκιών
Νοθεύαν τα χορτάρια
Και των αμνάδων τα μαστάρια μονοχόρδιζαν
Καθώς δεν παραδέχονταν του Σχήματος το δικέφαλο
Απλώνεται σα φύλλο η Κόλαση
Κι όπως το κλήμα τρώγεται.
Στίχοι για το τραγούδι Κολάσεως λόγος Ι Ι του έτους σε στίχους Στάθης Κομνηνός και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .