Κόκκινο φως – 2017      

Σκέψεις περνάνε απ’ το μυαλό μου,
χάνω τον ειρμό μου,
τα εύκολα τα κάνω,
πιο δύσκολα και φτάνω.
Να μένω πίσω το δίκιο μου το χάνω,
δεν ξέρω πως το κάνω,
φωνάζω δεν ακούγομαι,
χάνομαι και πνίγομαι.

Χάνομαι, το αισθάνομαι,
πως τον έλεγχο δεν έχω το αισθάνομαι,
χάνομαι, το αισθάνομαι,
Πως το λάθος με κερδίζει το αισθάνομαι.
περπατάω μεσάνυχτα,
σε όλα μαζί ή τίποτα.

Κόκκινο το φως,
γύρω μου καπνός,
απ’ τον θυμό μου χάνω.

Μαύρο θυμίζουν οι συγγνώμες,
σαν τις βαθιές εικόνες,
που μείναν μέσα στη ψυχή,
σου λένε πως δεν είσαι εσύ.
Χαρακτήρας που τόσο δε σου μοιάζει,
μα από μέσα βράζει,
δεν μπορείς να αντισταθείς,
απομακρύνεται ότι ποθείς.

Χάνομαι, το αισθάνομαι,
πως τον έλεγχο δεν έχω το αισθάνομαι,
χάνομαι, το αισθάνομαι.
Πως το λάθος με κερδίζει το αισθάνομαι.
έχω πιει τόσα ποτά,
δεν μιλάμε πια.

Κόκκινο το φως,
γύρω μου καπνός,
απ’ τον θυμό μου χάνω.