Κόρη που υφαίνεις αργαλειό
ΣΤΙΧΟΙ Κόρη που υφαίνεις αργαλειό
Κόρη που υφαίνεις στ’ αργαλειό
και ‘φαίνεις και ξεφαίνεις
και το νου μου ξετρελαίνεις
και ‘φαίνεις και ξεφαίνεις
και το νου μου ξετρελαίνεις
Μεταξωτό είναι το πανί,
μεταξωτό το χτένι
και η κόρη που το υφαίνει.
-Όπα, όπα! Να ζήσει που το φαίνει!
-Μπράβο, Ρίτα μου!
Ας πάνε όσα δούλευα,
κι όσα ‘χω δουλεμένα,
κόρη εγώ για σένα.
-Γεια σου, Σαλονικιέ μου!
Μιανής βραδιάς αγκάλιασμα,
όλα ξεχρεωμένα.
Πάρε Μαριώ τη ρόκα σου
κι έλα το φράχτη-φράχτη,
βάσανα που’ χει η αγάπη.
Κι ας σε ρωτήσει η μάνα σου,
τι το’ κανες τ’ αδράχτι.
Στίχοι για το τραγούδι Κόρη που υφαίνεις αργαλειό Ρίτα Αμπατζή του έτους σε στίχους Παραδοσιακό και σύνθεση Παραδοσιακό από το album .