Μέρα δε χαράζει – 1994
ΣΤΙΧΟΙ Μέρα δε χαράζει – 1994
Είχα έναν κόμπο στο λαιμό
καθώς γυρνούσα να σε βρω,
να σβήσω τα σημάδια,
απ’ τον παλιό μας χωρισμό
κι απ’ της ψυχής μου το βυθό
να διώξω τα σκοτάδια.
καθώς γυρνούσα να σε βρω,
να σβήσω τα σημάδια,
απ’ τον παλιό μας χωρισμό
κι απ’ της ψυχής μου το βυθό
να διώξω τα σκοτάδια.
Μέρα δε χαράζει, νύχτα δεν βραδιάζει
όσο εσύ δε μ’ αγαπάς.
Του κορμιού μου στρώμα, φίλα με στο στόμα
κι όπου θέλεις να με πας, να με πας.
Είχα έναν κόμπο στο λαιμό,
μες στη φωνή μου στεναγμό,
παράπονο και πόνο.
Στο δρόμο για το γυρισμό
με τη συγγνώμη οδηγώ
και δάσκαλο το χρόνο.
Μέρα δε χαράζει, νύχτα δεν βραδιάζει
όσο εσύ δε μ’ αγαπάς.
Του κορμιού μου στρώμα, φίλα με στο στόμα
κι όπου θέλεις να με πας, να με πας.
Στίχοι για το τραγούδι Μέρα δε χαράζει – 1994 Θεοδοσία Στίγκα του έτους σε στίχους Γιώργος Ανδρέου και σύνθεση Γιώργος Ανδρέου από το album Της ζωής μου το σημάδι.