Μια γυναίκα μ’ έχει κάψει – 1998
ΣΤΙΧΟΙ Μια γυναίκα μ’ έχει κάψει – 1998
Μια γυναίκα μ’ έχει κάψει
και φωτιές μού `χει ανάψει,
αχ, να μού λέει πως με λατρεύει,
μια με διώχνει, με παιδεύει.
και φωτιές μού `χει ανάψει,
αχ, να μού λέει πως με λατρεύει,
μια με διώχνει, με παιδεύει.
Όταν μ’ έχει, με παιδεύει
κι όταν φεύγω, με γυρεύει,
όταν φεύγω, με γυρεύει
κι όταν μ’ έχει, με παιδεύει.
Το τσιγάρο στο `να χέρι
και στο άλλο, το μπεγλέρι,
αχ, μια δεκάρα δεν τη νοιάζει
η καρδιά μου αν στενάζει.
Όταν μ’ έχει, με παιδεύει
κι όταν φεύγω, με γυρεύει,
όταν φεύγω, με γυρεύει
κι όταν μ’ έχει, με παιδεύει.
Σαν τσιγάρο με φουμάρει,
να πονάω τής γουστάρει,
αχ, και δεν ξέρω τι γυρεύω
τη μισώ ή τη λατρεύω.
Όταν μ’ έχει, με παιδεύει
κι όταν φεύγω, με γυρεύει,
όταν φεύγω, με γυρεύει
κι όταν μ’ έχει, με παιδεύει.
Στίχοι για το τραγούδι Μια γυναίκα μ’ έχει κάψει – 1998 Βαγγέλης Περπινιάδης του έτους σε στίχους Πιπίτσα Οικονόμου και σύνθεση Σπύρος Περιστέρης από το album Δώστε μου τα νιάτα μου.