Μια συνηθισμένη μέρα – 2012
ΣΤΙΧΟΙ Μια συνηθισμένη μέρα – 2012
Για το ζωτικό μας ψέμα που τα άντερα γυρίζει
Κι όσο πιο μεγάλο φέσι τόσο πιο μεγάλο δέντρο
Χτίστε τείχη στα προάστια και διαλύστε μας το κέντρο
Βάλτε γλόμπους στα σκουπίδια και φιογκάκια στα πρεζόνια
Των αγρίων τα στολίδια των δοσίλογων τα εγγόνια
Που δεν ξέρουν τι γιορτάζουν σαν κατάρες τριγυρνάνε
Και στην πρίζα που τους βάζουν και στη φάκα το γλεντάνε
Όχι δεν υπάρχει πάτος στο κενό και στη βλακεία
Ούτε κόμπος για το χτένι, μόστρα και αδιαφορία
Κι ένα ξέκωλο γκαρίζει για αγάπη και ειρήνη
Κι εσύ λες η τραγουδίστρια τι να πίνει – τι να πίνει
Και μετά κυλάνε όλα στα νερά των υπονόμων
Και το φως αποτραβιέται στα παράθυρα των νόμων
Η ατμόσφαιρα γεμίζει απ’ το μήνυμα της μέρας
Και το Χόλυγουντ κοπιάρει το χρυσόμαλλο το τέρας
Έναν θάνατο γιορτάζω αδερφέ μου τον δικό σου
Κι ένα δέντρο κομματιάζω για να φτιάξω τον σταυρό σου
Μα δεν βρίσκονται οι κλέφτες της φωτιάς μέσα στο σμήνος
Μόνο πώς να την παλέψεις με το ανθρώπινο το κτήνος
Πού είναι εκείνα τα χαμίνια ούτε η μάνα τους τα ξέρει
Άλλα βλέπουν στο σκοτάδι σαν να είναι μεσημέρι
Από την σφαγή γλιτώνουν του παπά και του Ηρώδη
Και το σύνορο περνάνε που ξεχνιόνται όλοι οι φόβοι
Να βαφτίζουν τον Μεσσία στα νερά των υπονόμων
Και στο όνομα της τέχνης των κλεφτών των αστυνόμων
Απ’ του Άουσβιτς τους φούρνους ως της Γάζας την ταβέρνα
Μοσχομύρισε ο πλανήτης πέτσα από καμένη φτέρνα
Η γιορτή αφού είναι πάντα μία κόντρα με την θλίψη
Βάλε μου σε μία τσάντα ότι χρόνια μού έχει λείψει
Τον βουνίσιο τον αέρα τον γαρμπή, το μαϊστράλι
Μια συννεφιασμένη μέρα έτσι φτιάχνω εγώ κεφάλι
Κι όσα βήματα έχει η νύχτα βάλτα μου μέσα στην τσάντα
Κάνε με να μετανιώσω μία κι έξω μια για πάντα
Στην γιορτή καρδιοχτυπώντας με μια παγωμένη ανάσα
Τους βρυκόλακες κοιτώντας που γλεντούν έξω απ’ την κάσα
Κι ένα βήμα παραπέρα που το χέρι σου το φτάνει
Ένα σύρμα ηλεκτροφόρο για όλο αυτό το καραβάνι
Που γυρεύει τον λαχνό του μες στο ανθρωποφάγο γλέντι
Κι αντιγράφει όλα τα γούστα του πασά και του αφέντη
Και μετά γυρνάνε όλα στα νερά των υπονόμων
Λήμματα προϊστορίας κυνηγών και δολοφόνων
Πτώματα καρβουνιασμένα άνθρωποι κομμάτια κρέας
Που γεμίζουν την οθόνη μιας συνηθισμένης μέρας