Μνήμη
ΣΤΙΧΟΙ Μνήμη
Πιάτο από μέταλλο, δυο δάχτυλα νερό
στο ξύλινο δάπεδο σπιτιού που καταρρέει.
Κεριά ανάβω, στο πιάτο τ’ ακουμπώ
νιώθω την ανάσα σου το σώμα μου να καίει.
στο ξύλινο δάπεδο σπιτιού που καταρρέει.
Κεριά ανάβω, στο πιάτο τ’ ακουμπώ
νιώθω την ανάσα σου το σώμα μου να καίει.
Γιατί η μνήμη να `ναι τόσο πικρή
γιατί να πρέπει να πονάω ακόμα.
Ακόμα και τώρα που δεν είσαι εσύ
ο λόγος που έσβηνα της μέρας το χρώμα…
Μια νύχτα στην άμμο, `Θα πέθαινα εδώ’
σκέφτηκες, γέλασα, τρελό στ’ άκουσμά του.
Μα αφήνει στ’ αλήθεια, το Χώμα το υγρό
επάνω στον έρωτα τη γεύση του θανάτου…
Γιατί η μνήμη να `ναι τόσο πικρή
γιατί να πρέπει να πονάω ακόμα.
Ακόμα και τώρα που δεν είσαι εσύ
ο λόγος που έσβηνα της μέρας το χρώμα…
Στίχοι για το τραγούδι Μνήμη Παρά θιν' αλός του έτους σε στίχους Εφη Μουμτζή και σύνθεση Παρά θιν' αλός από το album .