Μοναξιά
ΣΤΙΧΟΙ Μοναξιά
Η μοναξιά, είναι σαν μια βροχή.
Από την θάλασσα προς τα βράδια ανεβαίνει,
Από κάμπους που μακρινοί `ναι και χαμένοι
Πάει προς τον ουρανό, όπου κατοικεί πάντα.
Κι από τον ουρανό, στην πόλη σα βροχή πέφτει.
Μες στις αβέβαιες ώρες, προς το πρωί
Τα σοκάκια όλα γυρίζουν ,
Κι όταν τα σώματα, που δε βρήκανε τίποτα τίποτα ,
Χωρίζουν θλιμμένα κι απογοητευμένα κι ακόμη,
όταν οι άνθρωποι, που ο ένας τον άλλο μισούνε,
πρέπει, στο ίδιο κρεβάτι, κ’ οι δυο , να κοιμηθούνε :
πάει, τότε η μοναξιά, όπου πάν κ’ οι ποταμοί….
Από την θάλασσα προς τα βράδια ανεβαίνει,
Από κάμπους που μακρινοί `ναι και χαμένοι
Πάει προς τον ουρανό, όπου κατοικεί πάντα.
Κι από τον ουρανό, στην πόλη σα βροχή πέφτει.
Μες στις αβέβαιες ώρες, προς το πρωί
Τα σοκάκια όλα γυρίζουν ,
Κι όταν τα σώματα, που δε βρήκανε τίποτα τίποτα ,
Χωρίζουν θλιμμένα κι απογοητευμένα κι ακόμη,
όταν οι άνθρωποι, που ο ένας τον άλλο μισούνε,
πρέπει, στο ίδιο κρεβάτι, κ’ οι δυο , να κοιμηθούνε :
πάει, τότε η μοναξιά, όπου πάν κ’ οι ποταμοί….
Στίχοι για το τραγούδι Μοναξιά του έτους σε στίχους Rainer Maria Rilke και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .