Μπελαμής      

Έχεις τύχη χρυσή, Μπελαμή,
στις γυναίκες εσύ, Μπελαμή,
μ’ ένα χάδι μπορείς
το σφυγμό τους να τον βρεις,
τυχερέ, πονηρέ, Μπελαμή.

Κάθε μέρα μιαν άλλη αγαπάς
και τα θύματα γύρω σκορπάς,
μα ξεχνιούνται οι καϋμοί
στην υπέροχη στιγμή,
Μπελαμή, αχ, Μπελαμή, Μπελαμή.

Ο Μπελαμής στον κόσμο τριγυρνά
και όπου κι αν βρεθεί καλοπερνά,
και τέλος πάντων, ήρθε στην Αθήνα
πολύ `γουδείν να σβήσει από την πείνα.

Τον κυνηγούσαν άπειρες ομού,
κι ο Μπελαμής ζητάει μια Μπελαμού,
για να `χει βράδυ και πρωΐ
λίγο ζεστό φαΐ.

Τι φιλιά τρυφερά, Μπελαμή,
κάνω μαύρη αγορά, Μπελαμή,
έχω πέντε σακκιά
με φασόλια και κουκιά
και πλιγούρι και άσπρο ψωμί.

Αχ, για σένα, παιδί μου τρελό,
θα σου βράζω σταρένιο χυλό,
και θα τρως, δε θα πεινάς
και θα την καλοπερνάς,
ναι, όλα θα τα τρως, όλα,
με αγάπη θερμή, Μπελαμή.

Τι φιλιά τρυφερά, Μπελαμή,
κάνω μαύρη αγορά, Μπελαμή,
έχω πέντε σακκιά
με φασόλια και κουκιά
και πλιγούρι και άσπρο ψωμί,
αχ, Μπελαμή.

Αχ, για σένα, παιδί μου τρελό,
θα σου βράζω σταρένιο χυλό,
και θα τρως, δε θα πεινάς
και θα την καλοπερνάς,
αχ, Μπελαμή μου,
με αγάπη θερμή, Μπελαμή.