Νύχτα στο ίδιο τραπέζι – 1992
ΣΤΙΧΟΙ Νύχτα στο ίδιο τραπέζι – 1992
Όταν έπεσε η νύχτα μαζεύτηκες.
Κ’ ήρθες τόσο κοντά, που δεν άφησες χώρο
ν’ απλώνω τα χέρια μου. (Πλάθω πέτρες να φτιάξω
κεριά της ανάστασης). Μα δεν βλέπεις λοιπόν
πως η ώρα περνά, πως ο Θεός μου μετρά
τις μέρες, και βιάζομαι;
Πότε να βγει ο ήλιος,
να σε στείλω, στο σύμπαν να μαζεύεις λουλούδια.
Να σε στείλω στην άνοιξη να μου φέρεις νερό.
Κ’ ήρθες τόσο κοντά, που δεν άφησες χώρο
ν’ απλώνω τα χέρια μου. (Πλάθω πέτρες να φτιάξω
κεριά της ανάστασης). Μα δεν βλέπεις λοιπόν
πως η ώρα περνά, πως ο Θεός μου μετρά
τις μέρες, και βιάζομαι;
Πότε να βγει ο ήλιος,
να σε στείλω, στο σύμπαν να μαζεύεις λουλούδια.
Να σε στείλω στην άνοιξη να μου φέρεις νερό.
Στίχοι για το τραγούδι Νύχτα στο ίδιο τραπέζι – 1992 Μαρία Δημητριάδη του έτους σε στίχους Νικηφόρος Βρεττάκος και σύνθεση Παναγιώτης Κωνσταντακόπουλος από το album Πικραμένος αναχωρητής.