Ν’ ανεχτείς την πτώση
ΣΤΙΧΟΙ Ν’ ανεχτείς την πτώση
Σ’ ενός εξώφυλλου στεριά
κάποιος γλάρος εστάθη ως χαρταετός,
φαινόταν έρμαιο στη βούληση παιδιού
λες και ήταν πτήση του δεμένη!
Ή μήπως κι οδηγούσε, το ίδιο το πτηνό
με το ολόλευκό του ένστικτο,
να μάθει το παιδί
χωρίς τις έννοιες των μεγάλων να υπάρχει;
Κι εγώ θα ήθελα σαν κουκλοθέατρο να πιάσω
το παιδικό μου όνειρο
και όχι τις άβουλες τις κούκλες,
να πιάσω της βροχής σταγόνες
και να τις οδηγώ εκεί που έκαψε η δίψα,
που χλωροφύλλη έλειψε
και ρίζα ετάφη στη γλάστρα φυλακή
και ας σκοντάψει τ’ όνειρο
στη ξηρασία που `σπειρε η πείρα.
Ας πέσω να ματώσω αγκώνες, γόνατα
σαν το οδηγώ αφού, γνωρίζω πια,
παιδί μπορεί και πτήση να φυλά
και πτώση να ανέχεται…
κάποιος γλάρος εστάθη ως χαρταετός,
φαινόταν έρμαιο στη βούληση παιδιού
λες και ήταν πτήση του δεμένη!
Ή μήπως κι οδηγούσε, το ίδιο το πτηνό
με το ολόλευκό του ένστικτο,
να μάθει το παιδί
χωρίς τις έννοιες των μεγάλων να υπάρχει;
Κι εγώ θα ήθελα σαν κουκλοθέατρο να πιάσω
το παιδικό μου όνειρο
και όχι τις άβουλες τις κούκλες,
να πιάσω της βροχής σταγόνες
και να τις οδηγώ εκεί που έκαψε η δίψα,
που χλωροφύλλη έλειψε
και ρίζα ετάφη στη γλάστρα φυλακή
και ας σκοντάψει τ’ όνειρο
στη ξηρασία που `σπειρε η πείρα.
Ας πέσω να ματώσω αγκώνες, γόνατα
σαν το οδηγώ αφού, γνωρίζω πια,
παιδί μπορεί και πτήση να φυλά
και πτώση να ανέχεται…
Στίχοι για το τραγούδι Ν’ ανεχτείς την πτώση του έτους σε στίχους Χρήστος Κατρούτσος και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .