Οπτασία – 2018      

Ποτέ δε σ’ έβγαλα ποτέ
από το λογισμό μου
όλη τη μέρα συνεχώς
τώρα που είμαι μοναχός
κουρνιάζεις στο μυαλό μου.
Αχ, σε φαντάστηκα γυμνή
στη μέσα ομορφιά σου
μα ήταν τα χέρια μου κοντά
για να σε κλείσω δυνατά
μέσα στην αγκαλιά μου.

Κάθε σου λέξη και ματιά
άνθιζαν στην καρδιά μου
μα σαν σε μαύρη φυλακή
μες στο κελί χωρίς κλειδί
περνώ την ερημιά μου .
Αχ, σ’ ονειρεύτηκα μακριά
στις θάλασσες της Κίνας
σαν οπτασία μαγική
μα στο μυαλό αληθινή
σαν δρόμος της Αθήνας.