Ο ανίκητος – 1988
ΣΤΙΧΟΙ Ο ανίκητος – 1988
Ανίκητο σε φώναζαν
στην πόλη που σε γνώριζαν
αδέρφι του αγέρωχου Γαζή
και είχες τα πιστόλια σου
κρυμμένα στα κουρέλια σου,
μεγάλωσες μα έμεινες παιδί.
στην πόλη που σε γνώριζαν
αδέρφι του αγέρωχου Γαζή
και είχες τα πιστόλια σου
κρυμμένα στα κουρέλια σου,
μεγάλωσες μα έμεινες παιδί.
Δεν έκρυβες τη φτώχεια σου
και μέσα απ’ την υπόγα σου
μιλούσες για μια νέα εποχή
και μεις που σ’ αγαπήσαμε
ποτέ μας δεν ρωτήσαμε
γιατί κι εσύ κατέβηκες στη γη.
Αδέρφια σου χαθήκανε,
οι φίλοι δεν κρατήσανε
κι εσύ γυρίζεις φλόγα μοναχή.
Μην κλαις και μην οδύρεσαι
το ξέρω πως αμείνεσαι
καθώς πυροβολάνε τη ζωή.
Απ’ το όνειρό μας πιάνεσαι
και μες στη νύχτα χάνεσαι
ελπίδες έχεις γίνει το πρωί,
στον τοίχο που σε διάβαζα
τα λόγια σου λογάριαζα
που έγραφες
Στίχοι για το τραγούδι Ο ανίκητος – 1988 Βίκυ Μοσχολιού του έτους σε στίχους Γιάννης Μαρκόπουλος και σύνθεση Γιάννης Μαρκόπουλος από το album Παιχνίδι με το χρόνο.