Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι – 1980      

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
γαλαξίες ρομπότ ανιχνεύουν
και στη γη με μπετόν φυλακίζουν
την καρδιά σου στα σίδερα χτίζουν

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
άγχος, πίκρα μαζεύουν μαζεύουν
δεν γελάνε, ποτέ τους δεν κλαίνε
και με νούμερα όλα τα λένε

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
με πυραύλους και βόμβες γυρεύουν
να σου κλέψουν τον ήλιο, τ’ αστέρια
το φεγγάρι να πάρουν στα χέρια

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
άγχος, πίκρα μαζεύουν μαζεύουν
δεν γελάνε, ποτέ τους δεν κλαίνε
και με νούμερα όλα τα λένε

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
τη χαμένη Ατλαντίδα γυρεύουν
κι εσύ ψάχνεις να βρεις μια γωνία
να ξεδώσεις απ’ την αγωνία

Τα κομπιούτερς δουλεύουν δουλεύουν
άγχος, πίκρα μαζεύουν μαζεύουν
δε γελάνε, ποτέ τους δεν κλαίνε
και με νούμερα όλα τα λένε