Ο σωστός δρόμος – 1987
ΣΤΙΧΟΙ Ο σωστός δρόμος – 1987
Αίφνης
Μια θύελλα περνά ντυμένη με φουστάνι
Μαινάδος που φορεί στο πρόσωπό της μάσκα
Ω το φιλί που μου`δωσε
Θα το θυμάμαι πάντα
Ήταν γλυκύτατο
Μέγα κεράσι ώριμο
Που δυο το πιπιλίζουν χείλη
Πόθων ζεστών που πάλλονται
Όπως τα εν στύση δέντρα.
Μια θύελλα περνά ντυμένη με φουστάνι
Μαινάδος που φορεί στο πρόσωπό της μάσκα
Ω το φιλί που μου`δωσε
Θα το θυμάμαι πάντα
Ήταν γλυκύτατο
Μέγα κεράσι ώριμο
Που δυο το πιπιλίζουν χείλη
Πόθων ζεστών που πάλλονται
Όπως τα εν στύση δέντρα.
Τέλος μια κόκκινη φρεγάδα πλησιάζει
Οργώνοντας τα κύματα σαν ρόδα αυτοκινήτου
Που προχωρεί σε λάσπες κοιμισμένης χώρας
Μέσα στο βάθος της νυκτός
Μέσα στο βάθος των ονείρων
Με αναμμένους τους φανούς σαν δόξα.
Στίχοι για το τραγούδι Ο σωστός δρόμος – 1987 Χορωδία του έτους σε στίχους Ανδρέας Εμπειρίκος και σύνθεση Θανάσης Νικόπουλος από το album Μοναχικοί σαλτιμπάγκοι.