Ο τόπος ο δικός μας – 1980
ΣΤΙΧΟΙ Ο τόπος ο δικός μας – 1980
Μες στη Σμύρνη βγήκες παραλία
με ψαθάκι άσπρο του συρμού
και σαν επιτάφιος τα πλοία
κήδευαν τη μοίρα ενός λαού,
του λαού που παίζανε στα ζάρια
τέσσερις φονιάδες στα παζάρια.
με ψαθάκι άσπρο του συρμού
και σαν επιτάφιος τα πλοία
κήδευαν τη μοίρα ενός λαού,
του λαού που παίζανε στα ζάρια
τέσσερις φονιάδες στα παζάρια.
Ήξερες πως όλα είν’ αρρώστια
σαν το βήχα του φυματικού.
Σε θυμάμαι μια στιγμή στην πόρτα,
έξι η ώρα βράδυ του Μαγιού, να μου λες:
“Ο τόπος ο δικός μας
βάζει το μαχαίρι στο λαιμό μας”.
Έπαιζε ο θίασος Κυβέλης,
αν θυμάσαι, δράμα της τιμής.
Τώρα ή το θες ή δεν το θέλεις
τον ξαναπουλούν μισοτιμής
το λαό που παίζανε στα ζάρια
τέσσερις φονιάδες στα παζάρια.
Ήξερες πως όλα είν’ αρρώστια
σαν το βήχα του φυματικού.
Σε θυμάμαι μια στιγμή στην πόρτα,
έξι η ώρα βράδυ του Μαγιού, να μου λες:
“Ο τόπος ο δικός μας
βάζει το μαχαίρι στο λαιμό μας”.
Στίχοι για το τραγούδι Ο τόπος ο δικός μας – 1980 Τάνια Τσανακλίδου του έτους σε στίχους Μάνος Ελευθερίου και σύνθεση Γιώργος Χατζηνάσιος από το album Χωρίς ταυτότητα.