Πάλλονται ήχοι μακριά – 1994
ΣΤΙΧΟΙ Πάλλονται ήχοι μακριά – 1994
Πάλλονται ήχοι μακριά και τα κουπιά,
στη νύχτα σέρνω τα βήματά μου
σε λιμάνια, σαν σκιά
κι ανηφορίζω στα στενά.
στη νύχτα σέρνω τα βήματά μου
σε λιμάνια, σαν σκιά
κι ανηφορίζω στα στενά.
Κάποιες ξεδιάντροπες ματιές,
πρόστυχα λόγια στις γωνίες,
πίσω μου, ψίθυροι κι ομπρέλες βιαστικές,
από μια μπόρα ξαφνική.
Μπαίνω στην κάμαρη, σκυφτή,
κύλησε το κρασί στο χώμα,
με τα μεγάφωνα, οι φαντάροι στη σειρά,
κι εμείς, χαθήκαμε ξανά.
Πέτρωσ’ η πόλη ξαφνικά,
του δρόμου το φανάρι σπάζει,
σβύνει στα μάτια σου ο πόνος
και ξεχύνει μια μεταξένιαν ευωδιά.
Στίχοι για το τραγούδι Πάλλονται ήχοι μακριά – 1994 Μαρία Φωτίου του έτους σε στίχους Γιώργος Φραντζολάς και σύνθεση Γιώργος Φραντζολάς από το album Νύχτα από σεντέφι.