Πέφτουν οι τίτλοι – 1994
ΣΤΙΧΟΙ Πέφτουν οι τίτλοι – 1994
μια καθάρια βροχή κι ένα φως μυστικό
πλάι μου στέκει και λάμπει γυμνό
το παιδί που κλωτσάει το μυαλό και στο φως κολυμπάει
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι και μαύρο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
κάτι μου πήγε στραβά απ’ την αρχή
κουβέντα παιδιά παραέξω μη βγει
Στρώνω για να κοιμηθώ καταγής
παραδίπλα μου στρώνει ένας μπεκρής
να το φεγγάρι, μου ρίχνει σκοινί
σκαρφαλώνω στη σκάλα
και πίσω γκρεμίζετ’ αυτή
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι και μαύρο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
κάτι μου πήγε στραβά απ’ την αρχή
κουβέντα παιδιά παραέξω μη βγει
Δίχως κατάρτια και δίχως πανιά
επιβάτης στο χρόνο, υπνοβάτης μετά
σάπιο πηδάλι, τυφλό μου κουπί
όπου κι αν βάλω πλώρη
αλλού με τραβάει η ζωή
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι σκισμένο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
μάτια μελένια και χείλη ακριβά
πέφτουν οι τίτλοι, κανείς…τσιμουδιά.