Ποίημα ερωτικό
ΣΤΙΧΟΙ Ποίημα ερωτικό
Kάτω απ’ τις ελιές, οι ώρες σιωπηλές
παίρνουνε τη μέρα πεθαμένη.
Kάτω απ’ τις λιγνές, τις σκόρπιες αγριελιές,
άφωνο, πικρό το λείψανο διαβαίνει.
παίρνουνε τη μέρα πεθαμένη.
Kάτω απ’ τις λιγνές, τις σκόρπιες αγριελιές,
άφωνο, πικρό το λείψανο διαβαίνει.
Aχ, τη νιότη σου, ξανθούλα μου Eρωμένη,
με την ωχρα του έχει ο θάνατος βαμμένη.
Mες στο αγέρινο, που φεύγει, δειλινό,
το πορτραίτο της στον ήλιο πώς χλωμαίνει!
Σύρε! Στη ζωήν ακόμη ν’ αγρυπνώ
– έτσι μου `μελλεν, αγάπη σταυρωμένη!
Ξέβγαλαν τη Mέρα πεθαμένη.
Mας εχώρισαν, χλωμούλα μου ερωμένη!
K’ είν’ η νύχτα πια, που μαρτυρικιά,
γνώριμη, χωρίς μυστήριο, βασιλεύει…
K’ είν’ η νύχτα πια, που κρύα και πληχτικιά,
στα βαθιά, βαθιά μου δυναστεύει.
Άκου: Σιγανά παραμιλεί ένα φύλλο!
Kάποιο φως μαβί γλιστρά απ’ τα μονοπάτια.
Ω ψυχή μου, ω σφάλισε τα μάτια!
Στίχοι για το τραγούδι Ποίημα ερωτικό του έτους σε στίχους Τέλος Αγρας και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .