Πορτραίτο
ΣΤΙΧΟΙ Πορτραίτο
Τι δυσκολία να σταθείς ήρεμος,
να μετράς τις σβησμένες Ώρες
και τ’ αδιάφορα χρώματα
όχι σ’ αυτόν, σ’ έναν άλλον Παντοκράτορα –
αφού ρόδισε στη νοσταλγία σου ένας θάνατος,
χωρίς περιθώρια και σταθμά,
το άρμα που νίκησε στην Ολυμπία,
το χρυσούν άγαλμα που ζήλεψε ο Φειδίας.
Τι δυσκολία να σταθείς ήρεμος,
σαν διαγράφεται στα μάτια σου ένας κύκλος,
μ’ ένα σπασμένο σαρκασμό,
σ’ ένα πνιγμένο γήπεδο,
που δέθηκε ασύστολα μετέωρο –
όπως τις μέρες του καρναβαλιού,
τα θεάματα που έβλεπες
με πέντε δεκάρες.
Τι δυσκολία να σταθείς ήρεμος,
… ένθα πόνος τε και αγών μέγιστος…,
με τη μικρή λάμψη που χάθηκε στο στρόβιλο,
την ανάσα που πολέμησε
μα δε νίκησε το Μορφέα,
την ελπίδα –
που σχόλασε απ’ το γραφείο
στις δυο ακριβώς.
Τι δυσκολία να κοιτάξεις
το σκονισμένο πρόσωπο,
απ’ το πηχτό χώμα
του καλοκαιριού
σε μια συνοικία –
και να πιστέψεις,
το οδυνηρό,
αυτός είμαι.
να μετράς τις σβησμένες Ώρες
και τ’ αδιάφορα χρώματα
όχι σ’ αυτόν, σ’ έναν άλλον Παντοκράτορα –
αφού ρόδισε στη νοσταλγία σου ένας θάνατος,
χωρίς περιθώρια και σταθμά,
το άρμα που νίκησε στην Ολυμπία,
το χρυσούν άγαλμα που ζήλεψε ο Φειδίας.
Τι δυσκολία να σταθείς ήρεμος,
σαν διαγράφεται στα μάτια σου ένας κύκλος,
μ’ ένα σπασμένο σαρκασμό,
σ’ ένα πνιγμένο γήπεδο,
που δέθηκε ασύστολα μετέωρο –
όπως τις μέρες του καρναβαλιού,
τα θεάματα που έβλεπες
με πέντε δεκάρες.
Τι δυσκολία να σταθείς ήρεμος,
… ένθα πόνος τε και αγών μέγιστος…,
με τη μικρή λάμψη που χάθηκε στο στρόβιλο,
την ανάσα που πολέμησε
μα δε νίκησε το Μορφέα,
την ελπίδα –
που σχόλασε απ’ το γραφείο
στις δυο ακριβώς.
Τι δυσκολία να κοιτάξεις
το σκονισμένο πρόσωπο,
απ’ το πηχτό χώμα
του καλοκαιριού
σε μια συνοικία –
και να πιστέψεις,
το οδυνηρό,
αυτός είμαι.
Στίχοι για το τραγούδι Πορτραίτο του έτους σε στίχους Δημήτρης Δούκαρης και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .