Ποταμοί και καταρράχτες – 1997
ΣΤΙΧΟΙ Ποταμοί και καταρράχτες – 1997
Στον ύπνο μας τρέχανε ποταμοί και καταρράχτες ενός μουσικού τοπίου,
δρόμοι που φέγγανε τα βήματά μας μες τη νύχτα σαν νομίσματα.
Σώματα γυρεύοντας να αναστηθούνε, δροσερά κλωνάρια μες τη φύση
που ξυπνούσαν οι φωνές των λουλουδιών. Ψίθυροι του κορμιού,
εικόνες που κοπήκανε απ’ τη μεριά της νύχτας που ο Ευρώτας
πάλι πέρασε παντοτινός αστράφτοντας και λούζει ην Ελένη
μέσα στην παραζάλη των ονείρων μας.
δρόμοι που φέγγανε τα βήματά μας μες τη νύχτα σαν νομίσματα.
Σώματα γυρεύοντας να αναστηθούνε, δροσερά κλωνάρια μες τη φύση
που ξυπνούσαν οι φωνές των λουλουδιών. Ψίθυροι του κορμιού,
εικόνες που κοπήκανε απ’ τη μεριά της νύχτας που ο Ευρώτας
πάλι πέρασε παντοτινός αστράφτοντας και λούζει ην Ελένη
μέσα στην παραζάλη των ονείρων μας.
Στίχοι για το τραγούδι Ποταμοί και καταρράχτες – 1997 Βασίλης Λέκκας του έτους σε στίχους Μανώλης Πρατικάκης και σύνθεση Γιάννης Μαρκόπουλος από το album Αθέατος σφυγμός.