Σήκωσε λίγο το τηλέφωνο σου      

Σήκωσε λίγο το τηλέφωνο σου
Να ξανά ακούσω θέλω τη φωνή σου
Κάποτε έδινες φιλιά στο ακουστικό σου
Τώρα μιλάω με την σιωπή σου

Πάει καιρός που έχω μείνει να σε ψάχνω απεγνωσμένα
Σενάρια φτιάχνω μες’την τρέλα βυθισμένα
Πάει καιρός που αναζητώ κάτι που να θυμίζει εσένα
Σε εναν καθρέπτη ένας ξένος με κοιτάζει απορημένα

Σήκωσε λίγο το τηλέφωνο σου
Να ξανά ακούσω θέλω τη φωνή σου
Κάποτε έδινες φιλιά στο ακουστικό σου
Τώρα μιλάω με την σιωπή σου

Είμαι μικρός το ομολογώ για να αντέξω τόσο πόνο
Ούτε και εγω ξέρω πώς επιβιώνω
Είμαι μικρός μέσα σε κύματα μεγάλα πως να αντέξω
Σε ποιον Θεό σε ποια αγάπη και λόγια να πιστέψω