Σβησμένα αστέρια – 1965
ΣΤΙΧΟΙ Σβησμένα αστέρια – 1965
Ήταν κάποτε ένας ήλιος
σε μια θάλασσα πλατιά
και μι’ αγάπη όλη δικιά μου
στον καημό, στον καημό ήταν μπροστά.
σε μια θάλασσα πλατιά
και μι’ αγάπη όλη δικιά μου
στον καημό, στον καημό ήταν μπροστά.
Ποιος θα μου δώσει τα σβησμένα αστέρια,
ποιος θα μου φέρει τ’ άσπρα πουλιά,
τα δάχτυλά μου σαν δυο περιστέρια
θα σου στολίζουν τα χρυσά μαλλιά.
Ήταν κάποτε μι’ αγάπη
σε μια γη τόσο μικρή,
δεν τη χώρεσε η καρδιά μου,
πνίγηκε, πνίγηκε μες στο κρασί.
Ποιος θα μου δώσει τα σβησμένα αστέρια,
ποιος θα μου φέρει τ’ άσπρα πουλιά,
τα δάχτυλά μου σαν δυο περιστέρια
θα σου στολίζουν τα χρυσά μαλλιά.
Στίχοι για το τραγούδι Σβησμένα αστέρια – 1965 Γιώργος Ζωγράφος του έτους σε στίχους Γιάννης Κακουλίδης και σύνθεση Γιώργος Κοντογιώργος από το album 45άρια 1965.